ALLAH(C.C.) İÇİN SEVMEK

Hamd sena övgü yücelik alimleri yoktan var eden Rahman Rahim din gününün sahibi Allah (Celle Celaluhu)’a mahsustur.

Salat ve selam son nebi rasul Hatemul Enbiya Hz. Muhammed (sav)’e ailesine ashabına ve bütün Müslümanların üzerine olsun.

İslam’ın nefislere yerleşmesi ve yeryüzünde hakimiyetinin olması için gereken durumlardan biri Allah(Celle Celaluhu) için kardeşliktir. Bu vasfın oluşabilmesi için gereken şart Allah için sevmek, her bireyin diğerini Allah(Celle Celaluhu)’ın hoşuna giden şeylerin varlığı yüzünden sevmesidir. Allah(Celle Celaluhu) için sevmek, bir başkasını şahsiyeti için sevmek, mal, makam, renk, ırk için sevmek değildir. Allah (Celle Celaluhu)’ın sevdiklerini sevmektir asılda olan.

Asıl da Allah(Celle Celaluhu)’ı sevemeyen Allah için sevmesi mümkün değildir. Peki Allah (Celle Celaluhu)’ı sevmenin yolu, şekli nedir? Buyurun Rabbimiz Kur’an’da bize bildirsin:

“De ki eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın” (AL-İ İMRAN 31)

Allah(Celle Celaluhu)’ı sevmenin şartı yolu Rasulullah (sav)’a uymaktan onu takip etmek emir ve yasaklarına uygulamaktan geçmektedir. Rasulullah (sav) kutsi hadiste şöyle buyurmaktadır:

“Yüce Allah Teala buyuruyor ki: Benim celalim adına birbirlerini sevenler var ya onlar için öyle nurdan minberler vardır ki, peygamberler şehidiler bile onlara gıpta ederler.” (TİRMİZİ ZÜHD 53)

İslam kardeşliği asılda İslam kimliğini taşıyan müslümanın vasıflarından biri temel taşlarındandır. Bunu olgunlaştırmak hayatında uygulamak hayatı önem taşır.

Allah Azze ve Celle bunun önemine binaen Hz Musa (as) kardeşine olan ihtiyacını Ümmeti Muhammed’e örnek vermiş buyurun dinleyelim:

“Bana ailemden bir de yardımcı ver. Kardeşim Harun’u onun sayesinde arkamı kuvvetlendir ve onu işime ortak kıl böylece seni bol bol tesbih edelim ve çok çok analım seni. Şüphesiz sen bizi görmektesin.” (TAHA 29-35)

Ayetten çıkan sonuç şudur: İslam’ı hayatta yardımlaşma, görevi paylaşma ve Allah (Celle Celaluhu)’ı hatırlatmada yardım ne kadar ihtiyaç var bu sıfatların yerine gelmesi itaat ve istikamette iken unutma, yanılma ve gaflet her an gelebilir işte devrede Allah(Celle Celaluhu) için iki el gibi olan karşılık beklemeyen kardeşin olması gerçekten bu olgun vasıf bir anda, üç ayda, üç yılda değil on üç yılda olgunlaşmış Medine’de meyveleri toplanmış. Peki bu vasfı bizde olup olmadığını nasıl anlarız birkaç madde ile açıklamaya çalışalım:

1- Allah(Celle Celaluhu) için samimi olmak. Yani her türlü çıkar menfaatten uzak bir kardeşlik. Bunu örneklendirirsek:

 “Bir adam bir kardeşini Allah(C.C.) için ziyaret etmiş. Bunun üzerine Allah (C.C.) onun için yoluna gözcü Melek oturtmuş. Adam Melek’in yanına gelince (ona) nereye gitmek istiyorsun diye sormuş. Adam şu köydeki falan kardeşime gitmek istiyorum cevabını vermiş. Melek o senin bir ihtiyacını mı karşılayacak diye sormuş. Adam hayır demiş. Melek o halde neden gidiyorsun diye sorunca o adam ben onu Allah(C.C.) için seviyorum demiş. Bunun üzerine Melek Allah(C.C.) beni sana seni sevdiğini bildirmek için gönderdi. Senin için cennet vacip oldu demiş.” (MÜSLİM BİRR 38)

2- Kardeşlik iman ve takva ile ilişkili olmalı; müslüman Allah (Celle Celaluhu)’a inanan en muttaki ve ahlak olarak en güzel arkadaşları seçmeli. Neden mi onu da Kur’an’dan dinleyelim:

“O gün Allah’a karşı gelmekten sakınanlar dışında dost olanlar (bile) birbirlerine düşman kesilirler.” (ZUHRUF 67)

3- Kardeşliğin Allah(Celle Celaluhu) için nasihat verme kuralına dayanması gerekir;

Bunu birbirine ayna olan iki dost yapabilir. Nasıl mı? onlardan biri diğerinden bir iyilik görürse onu bu konuda cesaretlendirir ve daha fazla iyilik yapmasını ister, onda bir gevşeklik ya da hata görürse gizlice ona nasihat eder, Allah(Celle Celaluhu)’a tövbe etmesine doğruya dönmesine sebep olur.

Sahabeler birbirleri her gördüklerinde nasihatleşir ve ayrıldıklarında Asr suresini okurlardı, zamanını boşa harcama hüsrana girersin ancak iman, salih amel, hakkı tavsiye üzerinde sabit kalan sebat edenler kurtulur, derlerdi. Ve onlar bu seviyede kaldılar, kıyamete kadar örnek oldular. Sıra onların arkasında olanlarda.

4- Kardeşliğin iyi ve kötü günde yardımlaşma ve destek olma temeline dayanması gerekir.

İyi günde yardım, yaklaşım herkeste olabilir ama yokluk ve yoksulluk, bela ve musibette her yerde herkeste bulunamaz. Bunun olabilirliğinin şartı Rasulullah (sav)’ın şu hadisinden geçer:

“Mü’minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücuda benzerler. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman, diğer uzuvlar da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa tutulurlar.” (MÜSLİM BİRR 66)

Meseleyi özetleyecek olursak bir kişi iman ettikten sonra istikamet üzere kalmak istiyorsa bir binanın tuğlaları gibi saf bağlayanları rabbimiz bu istikamette sabit ve sebatkar kılıyor.

Bu kardeşlik nimetini icra etmeyi önce bana sonra bütün müslümanlara nasip etsin.

AMİN