Ağlayın, Su Yükselsin; Belki Kurtulur Gemi – HZ ŞA’VANE(R.ANHA)

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيم

Kainatı yoktan var eden, “kullarım beni tanısın, yanlış yola sapmasın” diye bir kitap, peygamber gönderen, geçmiş ümmetlerin kıssalarından haber vererek hisse almamızı, ders almamızı murad eden, günahlarımıza rağmen nimetlerini bizlerden esirgemeyen, ölüm ile zorbaların boynunu büken, kisraların belini kıran, kayserlerin umutlarını tüketen Allah’a hamd olsun. Salat ve selam rehberimiz, önderimiz, müjdeci ve korkutucu, Hz Muhammed(s.a.v)’e, Ehli Beytine ve sahabesinin üzerine olsun inşAllah.

“Yedi sınıf insan vardır ki, Allah Teâlâ onları, Arş’ının gölgesinden başka hiçbir gölgenin olmadığı kıyâmet gününde kendi ilâhî gölgesi altında barındıracaktır. Bunlar: 1. Âdil devlet başkanı, 2. Allah’a ibâdet ederek gelişip büyüyen genç, 3. Kalbi mescidlere bağlı adam, 4. Allah için seven, Allah yolunda birleşen ve Allah yolunda ayrılan iki kişi, 5. Asil-saygın ve güzel bir kadının fuhuş için dâvetine karşı ‘ben Allah’tan korkarım’ diyerek bu dâveti reddeden adam, 6. Sadaka veren ve fakat sağ elinin verdiği sadakayı sol eli bilmeyecek şekilde gizleyen kimse, 7. Yalnız olarak Allah’ı zikredip de gözyaşı döken kimse.” (Buhârî, Müslim)

Hak rahmetinin insan gözünde damla damla olmasıdır gözyaşları. Dilin, duygunun ve gönlün el ele, yüz yüze birleştiği, iç içe girdiği ânın çiçekleşmesi üzerinde jâledir gözyaşları. Gönül pasını yakan, kalpten sefîl arzuları sıyırıp atan, büyük hislerin çepeçevre ruhu sardığı ânın şehâdet kanıdır gözyaşları. Bulut bulut yükselip Hak rahmetine ulaşan bu fâni dünyanın, bâki âleme mazhar pırlantalarıdır gözyaşları. Bugün bu fani dünyanın içerisinden ne kadar pırlanta alsam faydamadır diyen, gözyaşlarını akıtmak hususunda bizlerin kalplerini titretecek bir kadından bahsedeceğiz inşAllah. Hz ŞA’VANE(R.anha)

Muaz Bin Fadl Ebu Avn dedi ki: Şa’vane ağladı, öyleki kör olmasından korktuk. Bunu ona söylediğimizde: Allah’a yemin ederim ki dünyada ağlamaktan kör olmak benim için ahirette cehennemde yanarak kör olmaktan daha iyidir, dedi.

Malik Bin Daygam dedi ki: Übülle halkından bir adam babama gelir, Şa’vaneyi ve çok ağlamasını anlatırdı. Babam bir gün onun ağlamalarını duyduktan sonra ağlamaya başladı ve : Benim anladığım ve gördüğüm kadarıyla Allah korkusu onun tüm kalbini yakmış, gözyaşının çokluğu kalbinin yanması kadardır, öyleki kalbin tamamı yanarsa mahzun kimse ağlamadan duramaz, az bir hatırlatma onu üzer derler dedi.

Ravh bin Seleme dedi ki: Mudar bana şöyle dedi: Çok ağlamaya karşı Şa’vane’den daha dayanıklı birini görmedim. Hıçkırarak ağlayıp da : “ EY ÖLÜLER! EY ÖLÜLERİN OĞULLARI! EY ÖLÜLERİN KARDEŞLERİ! “Diyerek seslendiği zaman kalbi onun ki kadar yakan bir ses işitmedim.

Haris bin el- Muğire dedi ki: Şa’vane şu iki beyti okur ve ağlardı:

Dünya kendisine kalsın diye dünyayı umar,

Ecel ona emelden önce gelir.

O durmadan fidanların köklerine su verir,

Fidan yaşar da adam ölür.

Göz kapaklarını salıver, eğer üzgün isen,

Ağlamak mahzunlara şifa verir.

Çalış namaz kıl, oruç tut.

Süreklilik itaat edenlerin işidir.

Bu kadınla ilgili gelen rivayetlerin hepsi ağlamasını anlatmaktadır. Allah’ın rızası için, Cehennem korkusuyla ne kadar çok ağladığından bahsetmektedir. Peki bu kadının adı anılınca hemen akla gelen Allah için göz yaşı dökmek bizler için ne ifade etmektedir.?

Evet, bilseydik göğsümüzde nükleer bir güç merkezi taşıdığımızı ve bunun her gün üzerine yağan günahlarla paslandığını, bu pası çözecek tek kimya olan gözyaşını bir umman gibi salacaktık gecelerin koynuna. Eğer bilseydik günah hedeflerini on ikiden vuran istiğfâr silâhının mermileri gözyaşıdır, gönlümüze gözümüzden bir ırmak bağlayacaktık.

Eğer bilseydik her gün en çok kullandığımız organların başında elimiz, zihnimiz ve kalbimiz gelir; bu üçü içerisinden de en çok kullandığımız ve kirlettiğimiz kalbimizdir. Onu pislik içerisinde koyduğumuz için, Allah korkusundan dökülen yaşlarla yıkamadığımız için hayıflanacaktık. İhsan düzeyinde inansaydık Allah’a, azaba, mîzana, hesâba, gözümüzden yaş değil; kan akıtırdık. Öyle buyurmuştu ya Yesrib’li delikanlı için Rasûlullah (s.a.s.) Efendimiz: “Allah korkusu, kardeşinizin yüreğini dağladı.”

Uzun senelerden beri ne kadar hasretiz gözyaşlarına. Seccâdelere sormalı, kaç defa gözyaşlarıyla ıslandıklarını. Şimdi siz ey ağlamayı unutmuşlar, gamsızlar, dertsizler ve ağlanacak hallerine gülenler! Gelin şu çıkmazın başında durup asırlık gamsızlığımıza bir son vererek beraber ağlayalım. Cehâletimize ağlayalım. Kaybettiğimiz şeylerden habersizliğimize ağlayalım. Kusurdan bir heykel haline gelmiş mâhiyetimize, duygularımızın dumûra uğrayışına ve hoyratlaşan gönlümüze ağlayalım.

Ağlayalım ve Allah’tan yardım isteyelim.  Bizleri doğru yola iletmesini, nimet verdiklerinin yoluna iletmesini isteyelim. Bizleri doğru olan toplulukla karşılaştırmasını isteyelim. Bizleri makbul imana eriştirmesini isteyelim. Ağlayalım Hz Şa’vane gibi .. Onun gibi korkalım ölümden, kabirden, cehennemden. Korkalım ki onun gibi ağlamak bizlere de nasip olsun. Çünkü dünyada Allah korkusuyla ağlamak herkese nasip olan bir nimet değildir.

Allah’ım, Senden diliyor ve dileniyoruz: Gözlerimize yaş ver ve merhamet etmen için bizi ağlat..

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN