TABERİ (RH.A)’NİN BAKIŞ AÇISIYLA HİCR SURESİ 11. VE 15. AYETLER

11- Onlara hiçbir Peygamber gelmedi ki, onunla alay etmemiş olsunlar.

O kâfirlere, Allahı birlmeye ve ona itaat etmeye davet eden hiçbir Peygamber gelmedi ki, onlar, sırf inatları ve gururlarından dolayı o Peygamberlerle alay etmemiş olsunlar. ^[1][20]

12-13- Böylece günahkârların kalbine Kur’anı sokarız. Yine de onlar, Kur’ana iman etmezler. Halbuki daha öncekilerin neye uğradıkları bellidir.

Taberi bu âyet-i Kerimeleri şöyle izah etmektedir: “Önceki kâfirlerin kalblerine, Peygamberleriyle alay etmeyi ve inkâra sapmayı soktuğumuz gibi, ey Muhammed, senin kavminin suçlularının kalblörine de seninle alay etmeyi veya seni yalanlamayı yahut Allaha ortak koşmayı ya da iman etmemeyi sokarız da onlar, Kurana iman etmezler.

Mealde tercih edilen görüşe göre ise, kâfirlerin kalblerine sokulan, kendilerine tebliğ edilen Kur’andır. Yani, Kur’an kendilerine tebliğ edilmiş, buna rağmen onlar ondan faydalanmamışlardır. Zira kalblerin hepsi bir değildir, işledikleri amelleri yüzünden bazı insanların kalbleri paslanmıştır. Bu sebeple gerçeği kabul edemezler. ^[2][21]

14-15- Onlara gökten bir kapı açsak, oradan yukarı durmadan çıksalar: “Gözlerimiz perdelendi. Daha doğrusu büyülendik.” derler.

Şayet biz bu kâfirlere, gökten, yukarı doğru tırmanıp, yarattığımız kâinatın genişliğini ve mülkümüzün azametini görmeleri için gökten bir kapı açsak ta onlarda oradan yukan doğru yükselseler, bu defa da: “Gözlerimiz perdelendi. Hatta büyüledik.” derler. Zira onların inkârları katmeri esmiştir. Mucizeler onlara tesir etmez. Mucizeleri sihir sayarlar. ^[3][22]