TABERİ (RH.A)’NİN BAKIŞ AÇISIYLA YUSUF SURESİ 61. VE 65. AYETLER

61- Yusufa kardeşleri: “Babasını ikna etmeye çalışacağız. Bu hususta elimizden geleni yapacağız.” dediler.

Yusufun kardeşleri şu cevabı vermişlerdir: “O kardeşimizi babamız yanından ayırmak -istemez. Fakat biz kendisini ikna etmeye çalışacağız. Zannediyoruz bunda muvaffak ta oluruz.” ^[1][63]

62- Kardeşleri, ülkelerine dönme hazırlığına başlayınca, Yusuf, adamlarına: “Satın alınan malların bedellerini yüklerine koyun, belki ailelerine döndüklerinde bunu anlarlar da tekrar gelirler.” dedi.

Yusuf aleyhisselam bunu yapmakla, kardeşlerinin, ülkelerine döndükten sonra gıda maddeleri almak için tekrar geri donup gelmelerini sağlamak istiyordu. Bu onların tekrar dönmeleri için bir teşvikti. Zira onlarla tanışması ve artık olayın aydınlığa kavuşması için tekrar gelmelerini istiyordu. ^[2][64]

63- Babalarına dönünce: “Ey babamız, bize yiyecek verilmesi yasak edildi. Kardeşimizi de bizimle gönder ki, yiyecek maddelerini alabilelim. Şüphesiz ki biz, onu koruruz.” dediler.

Yusuf aleyhisselarmn kardeşleri,- Mısırdan memleketlerine döndüklerinde, babalarına, kendilerine bundan böyle zahire verilmeyeceğini söyleyerek söze başlamışlar, sanki bu sefer de boş gelmişler intibaı ile konuşmuşlardı. Bunun sebebi de kardeşleri Bünyamini babalarından istemeye yüzlerinin olmamasındandı. Zira dahaönce Yusufu da götürmüşler fakat geri getirmemişlerdi. Bu sebeple önce böyle bir giriş yapmışlar, arkasından da, kardeşleri Bünyaminin de gönderilmesi halinde kendilerine yiyecek maddeleri verileceğini söylemişlerdir.

Oğullarının, bu sefer de Bünyamini götürmek istemeleri ve onu koruyacaklarına dair kesin söz vermelerine rağmen, Yakub aleyhisselam, oğullarına itimatsızlığını hissettirerek şöyle demiştir: ^[3][65]

64- Yakub onlara şöyle dedi: “Ben bu oğlumu, daha önce size Yusufu emanet ettiğim gibi mi emanet edeyim? Koruyucu olarak Allah daha hayırlıdır. Çünkü o, merhametlilerin en merhametîisidir.” dedi.

Yakub aleyhisselam, oğullarına, daha Önce Yusuf için de, onu koruyacaklarına dair vaadlerde bulunup fakat onu korumadıklarını söylüyor ve neticede Allaha sığınarak, onun himaye ve merhametini diliyor. Bu son ifadeden anlaşılıyor ki Yakub aleyhisselam kendisini, oğlu Bünyamini de kardeşlerine teslim etme mecburiyetini hissediyor ve bunun için Allanın himayesini diliyor ve bir sonra gelen âyette zikredilen belli birtakım şartlan da öne sürüyor. ^[4][66]

65- Yusufun kardeşleri yüklerini açınca verdikleri bedellerinin iade edildiğini gördüler. Bunun üzerine babalarına şöyle dediler: “Ey babamız, daha ne isteriz, işte aldığımız malların bedeli olduğu gibi bize iade edilmiş. Kardeşimizle gidip ailemizin yiyeceğini getirelim. Kardeşimizi koruruz. Bir deve yükü daha fazla yiyecek alırız. Aslında bu, hükümdar için kolay bir şeydir.

Ayet-i Kerimenin son bölümünde “Aslında bu kolay bir şeydir.” ifadesi geçmektedir. Mukatiî bu ifadeden “Bir deve yükü fazla yiyecek vermek, Mısır hükümdarı için kolay bir şeydir.” mânâsının kastedildiğini söylemiştir. Meal de bu görüşe göre hazırlanmıştır.

Keşşaf ise, bu ifadenin, Hz.Yakubun sözü olabileceğini ve mânâsının da: “Bir deve yükü yiyecek için çocuk tehlikeye atılmaz.” şeklinde olabileceğini söylemiştir.

Başka bir görüşe göre de bu ifadenin izahı şöyledir: “Bu kadar yiyecek bizim için azdır. Kardeşimize verilecek payı da buna ilave etmek istiyoruz.” ^[5][67]