5. ALLAH C.C.’I ZİKRETMEK

Hamd Alemleri yoktan var eden, kayıtsız şartsız hakimiyet sahibi aziz, cabbar, kahhar olan Allah c.c.’ya aittir.

Salat ve Selam alemlere Rahmet olarak gönderilmiş, hatemul enbiya Hz. Muhammed s.a.v’e aline, ashabına ve tüm müminlererede selam olsun İnşallah.

Hadiste geçen beşinci ve son madde de şuydu: ‘’Allah size kendinizi daima hatırlamanızı zikretmeyi emretti. Bu kişi de düşman tarafından suretle takip edilen ve sonunda kendisini sağlam bir kaleye atıp nefsini onlara karşı koruyan kimseye benzer. Kulda böyledir. Allah’ı hatırlamakla kendisini sağlam kaleye atıp şeytana karşı da korumuş olur.

Eğer zikretmekte hatırlamakta sadece bu fayda hasıl olmuş olsa dahi, kulun dilinin gerçekten Allah’ı zikretmekten bıkmaması zikrini dilinden düşürmemesi gerekir. Zira kul nefsini düşünmeden ancak Allah’ı hatırlamakla koruyabilir. Düşman, kişinin yanına ancak gaflet kapısından girebilir. Çünkü düşman onu hep gözlemektedir. Düşman kişinin gaflet anını yakaladığı anda saldırır onu parçalar, ancak kişi Allah’ı zikrederse düşman adeta serçe kuşu gibi küçülür ve pısıp kalır. Bu nedenledirki şeytana ‘’vesvasil hannas’’ denilmiştir. Yani o kişinin kalbine vesvese verir, eğer kul Allah’ı zikrederse pısar ve öylece pısırıp kalır.

İbn Abbas r.a şöyle demiştir.

Şeytan Ademoğlunun kalbine tünemiştir. Eğer insan gafil ve dalgın olursa vesvese verir. Allah’ı zikrederse pısıp kalır. Muaz bin Cebel’in rivayet ettiği bir hadis şöyledir. Ademoğlunun işlediği hiçbir amel Allah’ı zikretmek kadar onu Allah’ın azabından kurtaramaz.

Yine Muaz R.a rivayet ettiği bir hadiste Resulullah şöyle buıyurmuştur. Melinizin Rabbinizin katında derecenizi en ulvi yapan sizi entemiz kulan ve sizin için altın ve gümüş tasadduk etmekten daha hayırlı olan Allah yolunda savaşa çıkıpta düşmanlarla kıyasıya savaşmaktan bile daha üstün olan iyi amelinizi bildireyimmi?

Sahabe ‘’Evet’’ dediler. Allah Resulü ‘’Allah’ı zikremektir’’ buyurdu.

Buharide geçen bir rivayette; ‘Rabbini zikredenle, zikretmeyenin misali diri ve ölünün misali gibidir.’

Tirmizide geçen bir hadiste ise Peygamber s.a.v efendimiz şöyle buyurmuştur. ‘Gerçek kulum, savaşta bana kavuşuncaya kadar beni hatırında çıkarmaz. (hep beni anar)

Bu hadis üstünlük bakımından zikredenlerle cihad edenin arasındaki ayrımı net bir şekilde ortaya koymuştur.

Zikreden mücahit, zikreden ama cihat etmeyen mücahitten de gafil mücahitten de daha üstündür. Yine cihad etmeden zikreden kişi de Allahtan gafil olan mücahidden daha üstündür. Zikredenlerin en faziletlisi mücahidler, mücahidlerin en faziletlisi zikredenlerdir.

Şüphe yokki kalp gümüş, bakır ve diğer madenler gibi paslanır. Kalbin cilası Allah’ı zikretmektir. Zikretmek kalbi öyle parlatırki onu ışıl ışıl olan bir ayna haline getirir. İnsan zikri terk ederse kalbi paslanmaya başlar, zikre devam ederse o kalp cilalanır.

Kalp iki şeyden dolayı paslanır. Bunlar gaflet ve günahlardır. Onun cilasıda yine iki şeudir. Bunlardan istiğfar ve zikirdir. Bir kinin gaflette olduğu hal vaktinin çoğunu alıyorsa bu kalp o kişinin gafletine göre paslandıkça paslanır. Kalp iyice paslanmışsa artık o kişi birşeyi olduğu gibi göremez. Yani okur batılı hak suretinde; hakkıda batıl suretinde görür. Çünkü o pas öyle birikmiştirki kalbi karartmıştır. Artık hak olan bir şey o kalpte gerçek suretinde görünmez.

Kalp paslandığı zaman kararır, hakkı kabul etmez, batılıda inkar etmez. İste böyle bir durum kalp için en büyük cezadır. Bunun esası gafletten ve hevaya uymaktan kaynaklanır. Bu iki hususta kalbin nurunu söndürür ve basireti kör eder.

Allah c.c. şöyle buyurmuştur;

‘Kalbini Allah’tan yana gafil kıldığımız kötü arzularına uymuş ve işi güçü aşırılık olan kimseye boyun eğme’’ (Kehf 28)

Bir kişi bir insanın peşinden gitmek istiyorsa şuna baksın. O kişiye nefsinimi hakim olmuş yoksa Allah’ın vahyimi Eğer kişiye nefsi hakim olmuşsa o kişi gafillerdendir. Onun işleri de hep aşırılıktandır. Ayette geçen furut kelimesi zayi etmekle tefsir edilmiştir.

Yani doğruya ve felaha ulaşması için gerekli olan şeylere sarılmak yerine kişinin bu şeyleri zayi etmesidir. Bazılarıda furut kelimesini helak eden, hakka muhalif olarak davranma şeklinde tefsir edenlerde vardır. Hepsi de bi4rbirine yakın anlamdadır. Buradaki maksat şudur; Allah c.c. insanı bu tür sıfatlara sahip olan kişilere uymaktan men etmiştir. O halde kişi şeyhine, önderine ve tabi olduğu insana bakmalıdır. Eğer bu saydığımız özellikler o kişide varsa ondan uzaklaşmalıdır. Eğer tabi olduğu kişide Allah’ın zikri galipse ve bu kişi sünnete tabi olmuşsa, işleri haddi aşan cisten değilde bilakis işlerinde mantıklı davranıyorsa onun yolundan gitsin. Bu kişi ister yaşayan biri olsun, isterse vefat etmiş biri olsun fark etmez.

Beni hatırlayın ki bende sizi hatırlayayım. (Bakara 152)

Rabbimin bizleri daime kendisini hatırında tutan kullarından eylesin. Kıpırdama bizden, Tevfik Allah’tandır.

Velhamdulliahi Rabbil Alemin.